2.BÖLÜM : Karadeliğin içine yolculuk

Karadeliğin içine yolculuk

— 22 Temmuz 2014

Galaksimize ve diğer galaksilere baktığımızda evrenin güçlü karadeliklerle dolu olduğunu görüyoruz. Karedeliklerin nasıl çalıştıklarını anlamak çok zor ve bunu bulmanın tek yolu da onlardan birini ziyaret etmek. Bunu yapmak için karadeliğe kadar uzanan derin uzay boşluğunu aşıp geçmeniz ve sonra da karadeliğin içine girmenizgerekir. Bulunacağınız yerde ise gerçek zaman dağılıp gidecek ve zaman duracaktır.

Evrende milyarlarca karadelik var. Teleskoplarla ve uydularla tespit edilebilirler ama yakından bakınca gerçekte neye benzedikleri asla bilinmez. Bilim insanları şimdiden karadeliğe bir yolculuğa ilişkin fikirler üretiyorlar. Evrenin en tehlikeli yerine tek yönlü bir yolculuk.Karadeliklerin yakınına dahi insanlar gönderilemez fakat robot bir sonda, kenar sınırını geçmeden hemen önce veri sinyalleri gönderebilir.

Bir karadeliğin kenar sınırına ”Olay Ufku” denir yani uzay ve zamanın sınır çizgisi. Olay ufku, uzayı iki ayrı bölgeye ayırıyor fakat fiziksel bir yüzey olarak değil. İçine doğru düşerseniz farketmezsiniz ancak bir kez içinden geçerseniz de sonunuz bellidir. Olay ufkuna yaklaştığınızda çekim gücü gittikçe güçlenir ve garip şeyler olmaya başlar. Önde ayaklarınız olmak üzere karadeliğin içine düşerseniz,ayaklarınız merkeze daha önce yaklaşır ve böylece hissettiğiniz çekim gücü de daha fazla olur. Başınız yeterince yakın olmadığı için orada hissettiğiniz çekim gücü daha az etkili olacaktır. Temelde olan şey ise esnemenizdir. Ayaklarınız giderek başınızdan daha kuvvetli bir şekilde çekilir. Gittikçe ince ve daha ince olursunuz. Upuzun ince bir spagetti çubuğuna benzersiniz. Bu yüzden çekim gücü, robot sondayı sınırlarına kadar esneterek uzatacak ve sonra parçalayacak fakat sondanın yeterince güçlü olduğunu varsayarsak, olay ufkuna yaklaştıkça her şey saçma bir hal almaya başlar. Çekim gücü o kadar güçlü hale gelir ki, zamanı durdurur. Zamanı sonsuz olarak düşünürüz ancak karadelikte bir şekilde zaman durur. Eğer uzaktan izliyor olsaydınız, robot sonda karadeliğe yaklaştıkçayavaşlıyor gibi olacaktı sonra da tamamen durmuş gibi görünecekti. Tüm bu süreç çok kısa bir zaman alabilir fakat dışarıdan bakıldığında sonda, gittikçe duracakmış gibi yavaşlıyor görünecektir. Cismin içeriye düştüğünü asla gözlemleyemeyiz. Tüm olay ufku boyunca, tam yüzeyde donar kalır. Çünkü sizin saatinizle mukayese edildiğinde onun saati sonsuz derecede yavaşlamıştır. Gerçekte sonda durmamıştır, gitmeye devam eder ve olay ufkunu geçer. Eğer sondanın karadeliğin girişine doğru geriye bakan bir kamerası varsa ışığın içeriye doğru emildiğini görecektir. Eğer kamerayı önüne tutarsa başlangıçta sadece siyahlık görecektir ancak karadeliğin kalbine doğru ilerledikçe evrendeki en tuhaf yer ile karşılaşır.

Karadeliğin yoğun çekim gücü her şeyi aşağıya doğru, merkezindeki inanılmaz küçücük bir noktacığa kadar çeker. Bilim insanları buna ”Tekillik” diyorlar. Tekillik, sonsuz çekim gücüne sahip bir noktadır. Uzayın ve zamanın anlamını yitirdiği bir nokta. Karadeliğin merkezinde nelerin olup bittiği gerçekten bilinmiyor. Yoğunluklar çok yüksek ve bilinen fizik kanunlarını da ortadan kaldırıyor. Tekillik basitçe ”Bilmiyorum” ya da ”Hiç bir fikrim yok” demenin bir diğer yolu. Şimdi bile bilim insanları bu soruya cevap veremiyorlar.

Karadelikler tarafından uygulanmakta olan kanunlar, mevcut fizik kanunlarını geçersiz kılan kanunlardır. Henüz bilim insanlarının anlayamadığı ve karadeliklerin işleyişinin uyum gösterdiği kurallar. 

2. BÖLÜMÜN SONU